The first stap
Door: dreesontravel
06 Mei 2011 | Canada, Edmonton
Vandaag was het dan zover. Jeetje, het lijkt gisteren dat ik geboekt heb. Maar nee, het is echt drie mei. Na een weekend vol feestjes, Koninginnenacht, Koninginnedag en als afsluiter zondag een klein feestje ter ere van het veroveren van de 2e periode door zondag 1, moest ik maandag nog één dagje werken. Een meeting in Nieuwegein, heerlijk gepland. Maar na ook dat te hebben doorstaan was het dan echt dinsdag. De tas ingepakt, er lag me toch een hoop op mijn bed, ik denk oooh mijn god, dat past nooit. Nou met pijn en moeite, en een aantal kleren toch teleur moeten stellen zit alles wat ik nodig heb ik mijn tas.
Mijn paspoort en ticket ben ik in ieder geval niet vergeten, dan weet ik aangezien ik nu in het vliegtuig zit en zonder kom je er niet in.
Pap en mam hebben me vanochtend om zes uur naar het vliegveld gebracht en na een kop koffie en welgeteld vijf tranen stapte ik alleen door de douane. Op het vliegveld werd me nog even gevraagd of ik een visum had aangevraagd, nou nee, ik ga nl naar Canada. Maar ik vlieg natuurlijk eerst naar Houston, om daarna door te vliegen naar Edmonton. Gelukkig is een visum twee jaar geldig en geldt die van vorig jaar nog. Pfieuw…die schok overleefd.
We vliegen op dit moment boven New York. Mijn eerste stop wordt Houston. Het vliegtuig is ongeveer half vol, waardoor ik heerlijk twee stoelen voor mezelf heb, een luxe die ik nog niet eerder ervaren heb. Maar alsnog ieder half uur wakker. In Edmonton wordt ik als het goed is opgewacht door Aileen, een reisgenootje uit Australië.
Net geland op Houston en een ietwat gezonde eetcorner gezocht, en dat is moeilijk in Amerika, dat kan ik je wel vertellen. Ah, de Subway, dat is vertrouwd, bekend, lekker, en nog redelijk gezond ook. De vlucht naar Houston ging snel, de 10 uur vlogen voorbij (letterlijk en figuurlijk). Met af en toe wat slapen, een filmpje, wat lezen en muziek ging t lekker snel. Aan het eind van de vlucht wat turbulentie en ontzettend misselijk bij het landen. Verder ging alles goed. Met een dikke twee uur vlieg ik door naar Edmonton.
Op de vlucht naar Edmonton had ik minder geluk. Ik zat gelukkig bij het raam, maar aan mijn linkerkant zat een een dikke vent uit Costa Rica, maar veel erger was nog dat ie niet ophield met praten. Nadat ik hem had verteld over mijn lange vlucht en dat ik dus erg moe was, heb ik hem mijn rug toegekeerd, voor zover dat mogelijk was, en kon ik even slapen. Maar zodra ik mijn ogen open deed, stootte hij me aan om een oninteressant feit over Costa Rica, het vliegtuig of de crew.
Eenmaal op Edmonton duurde het even voor ik mijn tas gevonden had, en even was ik bang dat ik hem weer kwijt was, maar na zo’n minuut of 15 kwam hij van de band. Aileen stond op me te wachten en ik kon na deze lange dag gewoon lekker achter in de auto naar haar huis. Onderweg stoppen we even om pizza te halen en dan rijden we naar huis. Ik plof direct op de bank en na twee pizzapunten ben ik blij dat we eindelijk kunnen gaan slapen.
Na een onrustige nacht sta ik om twintig over acht onder de douche. En ik begrijp het niet helemaal, vakantie betekent uitslapen dacht ik, misschien toch een beetje last van de jetlag.
Om half 10 rijden we naar het grootste indoorwinkelcentrum van Canada. Echt, daar is Paddepoel niks bij. Deze heeft een amusemtentpark, een waterpretpark, een indoor lake en o ja, winkels. Na 30 unbelievables vinden we het genoeg en gaan terug naar huis. Thuis koken we pasta en komt Megan, Aileens vriendin langs. We zouden gaan stappen die avond, maar ik kon het echt niet opbrengen, dus ben ik om 10 uur op de bank gaan liggen, om weer onrustig te slapen.
Vandaag rijden we om 8 uur Edmonton uit om naar Drumhellen te gaan. Eerst stoppen we bij Tim Mortons voor ontbijt. Tim Mortons is groter dan Starbucks in Canada. Iedere Canadees gaat naar Timmys voor koffie, ontbijt, lunch en soms diner. Wij halen allen ontbijt en er staat een mega rij. Ergens in Canada is een Timmys dat voor een file op de snelweg zorgt. Kun je nagaan hoe erg het is.
In drie uur rijden we naar Drumhellen. Drumhellen is een bijzondere plek in Alberta. Dit is de enige plek in Canada waar resten van Dinosauriërs gevonden zijn. Ik had niet verwacht dat het erg interessant zou zijn, maar het museum maakte veel indruk op me. Ook de omgeving is bijzonder, vroeger stroomde hier een rivier, die is nu verdwenen en daarom is Drumhellon niet zo vlak als de rest van Alberta.
Eenmaal terug in Edmonton gaan we naar West Edmonton Mall om mijn telefoon op te halen. Ik ben eindelijk weer bereikbaar na drie dagen! Op dit moment lig ik nog even languit op de bank, maar ik moet me zo toch echt gaan klaarmaken voor een avondje karaoke bar :s …………….
Mijn paspoort en ticket ben ik in ieder geval niet vergeten, dan weet ik aangezien ik nu in het vliegtuig zit en zonder kom je er niet in.
Pap en mam hebben me vanochtend om zes uur naar het vliegveld gebracht en na een kop koffie en welgeteld vijf tranen stapte ik alleen door de douane. Op het vliegveld werd me nog even gevraagd of ik een visum had aangevraagd, nou nee, ik ga nl naar Canada. Maar ik vlieg natuurlijk eerst naar Houston, om daarna door te vliegen naar Edmonton. Gelukkig is een visum twee jaar geldig en geldt die van vorig jaar nog. Pfieuw…die schok overleefd.
We vliegen op dit moment boven New York. Mijn eerste stop wordt Houston. Het vliegtuig is ongeveer half vol, waardoor ik heerlijk twee stoelen voor mezelf heb, een luxe die ik nog niet eerder ervaren heb. Maar alsnog ieder half uur wakker. In Edmonton wordt ik als het goed is opgewacht door Aileen, een reisgenootje uit Australië.
Net geland op Houston en een ietwat gezonde eetcorner gezocht, en dat is moeilijk in Amerika, dat kan ik je wel vertellen. Ah, de Subway, dat is vertrouwd, bekend, lekker, en nog redelijk gezond ook. De vlucht naar Houston ging snel, de 10 uur vlogen voorbij (letterlijk en figuurlijk). Met af en toe wat slapen, een filmpje, wat lezen en muziek ging t lekker snel. Aan het eind van de vlucht wat turbulentie en ontzettend misselijk bij het landen. Verder ging alles goed. Met een dikke twee uur vlieg ik door naar Edmonton.
Op de vlucht naar Edmonton had ik minder geluk. Ik zat gelukkig bij het raam, maar aan mijn linkerkant zat een een dikke vent uit Costa Rica, maar veel erger was nog dat ie niet ophield met praten. Nadat ik hem had verteld over mijn lange vlucht en dat ik dus erg moe was, heb ik hem mijn rug toegekeerd, voor zover dat mogelijk was, en kon ik even slapen. Maar zodra ik mijn ogen open deed, stootte hij me aan om een oninteressant feit over Costa Rica, het vliegtuig of de crew.
Eenmaal op Edmonton duurde het even voor ik mijn tas gevonden had, en even was ik bang dat ik hem weer kwijt was, maar na zo’n minuut of 15 kwam hij van de band. Aileen stond op me te wachten en ik kon na deze lange dag gewoon lekker achter in de auto naar haar huis. Onderweg stoppen we even om pizza te halen en dan rijden we naar huis. Ik plof direct op de bank en na twee pizzapunten ben ik blij dat we eindelijk kunnen gaan slapen.
Na een onrustige nacht sta ik om twintig over acht onder de douche. En ik begrijp het niet helemaal, vakantie betekent uitslapen dacht ik, misschien toch een beetje last van de jetlag.
Om half 10 rijden we naar het grootste indoorwinkelcentrum van Canada. Echt, daar is Paddepoel niks bij. Deze heeft een amusemtentpark, een waterpretpark, een indoor lake en o ja, winkels. Na 30 unbelievables vinden we het genoeg en gaan terug naar huis. Thuis koken we pasta en komt Megan, Aileens vriendin langs. We zouden gaan stappen die avond, maar ik kon het echt niet opbrengen, dus ben ik om 10 uur op de bank gaan liggen, om weer onrustig te slapen.
Vandaag rijden we om 8 uur Edmonton uit om naar Drumhellen te gaan. Eerst stoppen we bij Tim Mortons voor ontbijt. Tim Mortons is groter dan Starbucks in Canada. Iedere Canadees gaat naar Timmys voor koffie, ontbijt, lunch en soms diner. Wij halen allen ontbijt en er staat een mega rij. Ergens in Canada is een Timmys dat voor een file op de snelweg zorgt. Kun je nagaan hoe erg het is.
In drie uur rijden we naar Drumhellen. Drumhellen is een bijzondere plek in Alberta. Dit is de enige plek in Canada waar resten van Dinosauriërs gevonden zijn. Ik had niet verwacht dat het erg interessant zou zijn, maar het museum maakte veel indruk op me. Ook de omgeving is bijzonder, vroeger stroomde hier een rivier, die is nu verdwenen en daarom is Drumhellon niet zo vlak als de rest van Alberta.
Eenmaal terug in Edmonton gaan we naar West Edmonton Mall om mijn telefoon op te halen. Ik ben eindelijk weer bereikbaar na drie dagen! Op dit moment lig ik nog even languit op de bank, maar ik moet me zo toch echt gaan klaarmaken voor een avondje karaoke bar :s …………….
-
06 Mei 2011 - 08:07
Marjon:
Wat een belevenissen alweer...En de heenreis overleefd ;-) Ik ben trots op je! Veel plezier nog en vooral genieten! -
06 Mei 2011 - 09:56
Yvonne:
Hey, wat leuk om weer een verhaal te lezen. Ik had natuurlijk al even met je gepraat via msn. En dan lijkt het net of je gewoon hier in nl bent. Maar je bent lekker aan het vakantie vieren. En in de karaokebar heb je vast ook plezier gehad. Geniet ze daar nog.
Dikke kus -
06 Mei 2011 - 15:34
Marcel En Stijn:
Wat leuk om je verhaal te lezen!! alweer heel wat gedaan! geniet ervan want de tijd gaat vast heel erg snel
-
06 Mei 2011 - 17:09
Sandra:
Wat leuk om al wat te lezen van je belevenissen! Geniet ervan en have fun! -
06 Mei 2011 - 21:57
Klaas:
Wow wow wow.... echt wel gaaf!!!!!
Je bent goed bezig drees!
-
07 Mei 2011 - 20:57
Marleen:
He Drees,
Wij hebben onze reis (van welgeteld 1 week) in ieder geval overleefd en zijn weer veilig thuis. Jij nu heerlijk genieten van alles wat er komen gaat. Enjoy!!!
Lfs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
